معلم همه بودن و خود بی معلم ماندن

سالهاست معلمم اما هیچ وقت معلم خودم نبودم. به خودم هیچی یاد ندادم.

سالهاست با والدین شاگردهام در جهت حل مشکلات درسی، تربیتی، رفتاری و خانوادگی بچه ها صحبت میکنم و مطابق با اصول روانشناسی بهشون مشاوره میدم اما خودم هیچ وقت مشاور خودم نبودم. 

همیشه هرچیزی که یادگرفتم و هر درسی که گرفتم حاصل اشتباهات گذشته ام بوده اگه واقعا معلم یا مشاور خوبی برای خودم بودم میتونستم دوست خوبی برای خودم باشم و جلو خیلی از اشتباهاتم و بگیرم تا کارم به افسوس و حسرت الانم نکشه.  

دیوانگیم نزدیک است

خواسته های ایده ال من

اینجا همه دلشکسته اند... نمیدانم آنها که دل شکسته اند کجایند...